تفسیر کاربردی یوحنا فصل ۱۳
۱۲ عیسی بعد از آنکه پای تمام شاگردانش (از جمله پای یهودا) را شست، مفهوم عمل خود را توضیح داد.
۱۳-۱۵ عیسی نیز همانند تمامی معلمین نیکو نه تنها با کلام بلکه در عمل تعلیم میداد. وی با سرمشق شستن پاها، به شاگردان تعلیم داد که باید در محبت و تواضع به یکدیگر خدمت کنند و یکدیگر را یاری رسانده، تشویق نمایند. هر یک باید برادر خود را برتر از خود به شمار آورد (فیلیپیان ۲: ۳).
در ایام عیسی، یک انسان متواضع مورد تحقیر واقع میشد، زیرا میپنداشتند که شخص ضعیفی است. لیکن عیسی تعلیم داد که مرد متواضع در واقع از لحاظ روحانی مردی است قوی. ممکن است که وی توسط انسانها حقیر شمرده شود، لیکن مورد تمجید و تحسین خدا واقع خواهد شد.
برخی از مسیحیان از این کلمات چنین برداشت میکنند که باید واقعا پای یکدیگر را بشویند و گاه و بیگاه مراسم پای شویان را برگزار میکنند؛ آنان این کار را به عنوان گواهی برای آمادگی برای انجام هر نوع خدمت فروتنانهای در راه برادر خود انجام میدهند.
۱۶ اگر مرشد و مولا خود را فروتن ساخت، مریدان و شاگردان نیز باید چنین کنند. ایشان بالاتر یا بهتر از مسیح نمیباشند. کاش هیچگاه نگوییم: «چنین کار پستی را انجام نخواهم داد». اگر مسیح این کار را کرد، ایشان نیز میتوانند این کار را بکنند. درست همانگونه که شاگردان باید انتظار داشته باشند که مورد جفا واقع شوند، باید همچنین انتظار این را داشته باشند که خود را همچون مولایشان فروتن سازند ... هیچ خادمی بزرگتر از آقایش نیست (متی ۱۰: ۲۴؛ یوحنا ۱۵: ۲۰ مشاهده شود). هر کاری که ارباب میکند، خادم نیز باید چنان کند.
شاگردان سفیران اربابشان بودند. منصوب شدن به مقام پیک یا سفیر پسر خدا، افتخار بزرگی بود. لیکن این امر متضمن تحقیر از سوی انسانها خواهد گردید.
۱۷ شناخت ارادۀ خدا کافی نیست. تنها کسانی که ارادۀ خدا را بجا میآورند، برکت خواهند یافت (لوقا ۱۱: ۲۸؛ یعقوب ۱: ۲۲؛ ۴: ۱۷ مشاهده شود). به عنوان مثال، ما همگی میدانیم که فروتن بودن کار درستی است؛ لیکن چند بار در عمل خود را فروتن ساخته ایم؟
۱۲ عیسی بعد از آنکه پای تمام شاگردانش (از جمله پای یهودا) را شست، مفهوم عمل خود را توضیح داد.
۱۳-۱۵ عیسی نیز همانند تمامی معلمین نیکو نه تنها با کلام بلکه در عمل تعلیم میداد. وی با سرمشق شستن پاها، به شاگردان تعلیم داد که باید در محبت و تواضع به یکدیگر خدمت کنند و یکدیگر را یاری رسانده، تشویق نمایند. هر یک باید برادر خود را برتر از خود به شمار آورد (فیلیپیان ۲: ۳).
در ایام عیسی، یک انسان متواضع مورد تحقیر واقع میشد، زیرا میپنداشتند که شخص ضعیفی است. لیکن عیسی تعلیم داد که مرد متواضع در واقع از لحاظ روحانی مردی است قوی. ممکن است که وی توسط انسانها حقیر شمرده شود، لیکن مورد تمجید و تحسین خدا واقع خواهد شد.
برخی از مسیحیان از این کلمات چنین برداشت میکنند که باید واقعا پای یکدیگر را بشویند و گاه و بیگاه مراسم پای شویان را برگزار میکنند؛ آنان این کار را به عنوان گواهی برای آمادگی برای انجام هر نوع خدمت فروتنانهای در راه برادر خود انجام میدهند.
۱۶ اگر مرشد و مولا خود را فروتن ساخت، مریدان و شاگردان نیز باید چنین کنند. ایشان بالاتر یا بهتر از مسیح نمیباشند. کاش هیچگاه نگوییم: «چنین کار پستی را انجام نخواهم داد». اگر مسیح این کار را کرد، ایشان نیز میتوانند این کار را بکنند. درست همانگونه که شاگردان باید انتظار داشته باشند که مورد جفا واقع شوند، باید همچنین انتظار این را داشته باشند که خود را همچون مولایشان فروتن سازند ... هیچ خادمی بزرگتر از آقایش نیست (متی ۱۰: ۲۴؛ یوحنا ۱۵: ۲۰ مشاهده شود). هر کاری که ارباب میکند، خادم نیز باید چنان کند.
شاگردان سفیران اربابشان بودند. منصوب شدن به مقام پیک یا سفیر پسر خدا، افتخار بزرگی بود. لیکن این امر متضمن تحقیر از سوی انسانها خواهد گردید.
۱۷ شناخت ارادۀ خدا کافی نیست. تنها کسانی که ارادۀ خدا را بجا میآورند، برکت خواهند یافت (لوقا ۱۱: ۲۸؛ یعقوب ۱: ۲۲؛ ۴: ۱۷ مشاهده شود). به عنوان مثال، ما همگی میدانیم که فروتن بودن کار درستی است؛ لیکن چند بار در عمل خود را فروتن ساخته ایم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر