سموئیل دوم فصل ۲۲

  
ترجمه تفسیری
۱ وقتی که خداوند داود را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید, او این سرود را برای خداوند سرائید: ۲ خداوند قلعة من است. او صخرة من است و مرا نجات می بخشد. ۳ خدایم صخرة محکمی است که به آن پناه می برم. او همچون سپر از من محافظت می کند, به من پناه می دهد و با قدرتش مرا می رهاند. نجات دهندة من, مرا از ظلم می رهاند. ۴ او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستة پرستش هستی! ۵ مرگ, مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود. و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. ۶ مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. ۷ اما من در این پریشانی بسوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانة مقدسش نالة مرا شنید.
N.I.V

1 David sang to the LORD the words of this song when the LORD delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul. 2 He said: "The LORD is my rock, my fortress and my deliverer; 3 my God is my rock, in whom I take refuge, my shield and the horn of my salvation. He is my stronghold, my refuge and my savior— from violent men you save me. 4 I call to the LORD, who is worthy of praise, and I am saved from my enemies. 5 "The waves of death swirled about me; the torrents of destruction overwhelmed me. 6 The cords of the grave coiled around me; the snares of death confronted me. 7 In my distress I called to the LORD; I called out to my God. From his temple he heard my voice; my cry came to his ears.