دعا

دعا یعنی داشتن مشارکت و مصاحبت و همچنین بیان احساسات قلبی ما به پروردگار و در نتیجه دوستی با خدا. باید بدانیم که ما در دعا با خدا ارتباط برقرار می کنیم وبا خدا صحبت می کنیم همچنین خدا با ما صحبت می کند. دعا اساس زندگی ماست، غذای روزانه ی ماست. همانطور که ما برای قوت جسمانی خود احتیاج به غذا داریم، برای قوت روحانی احتیاج به دعا داریم. دعا گفتن ورد به خدا نیست ، بلکه در دعا ما آنچه را که در قلب داریم با خدا در میان می گذاریم. همانطور که با یک دوست صمیمی صحبت

می کنیم با خدا هم همین طورباید صحبت کنیم.

وقتی شاگردان به مسیح گفتند: « دعا کردن را به ما بیاموز» و او دعای ربانی را به آنها یاد داد. ولی منظور او این نبود که آنها دائم این دعا را تکرار کنند، بلکه این دعا، چهارچوب دعا کردن را می آموزد. امروز می خواهیم این دعا را بررسی کنیم و ببینیم که در دعا چه نکاتی را باید رعایت کنیم.

چطور باید دعا کرد؟

1- دعای ما خطاب به پدر آسماني است«ای پدر ما كه در آسماني»وبه اسم عيسي مسيح مهر و امضاء می شود. دعای ما باید حتما به اسم عیسای مسیح باشد. مسیح گفت « هر چه به اسم من بطلبید به شما خواهم کرد» « هر چه از پدر به اسم من طلب کنید به شما عطا کند». ( یوحنا

11:11 و 11 و 11:11 و 61:11، افسسیان 1::6 ، کولسیان 1::1)

6- دعای ما بهتراست با پرستش و شکرگذاری شروع شود. اول فکر کنیم نزد چه کسی آمدیم. با چه کسی می خواهیم صحبت کنیم، با کسی که خالق کل جهان هستی است، با کسی که پادشاه پادشاهان است، عظیم و پرقدرت و پرمحبت است، ولی با وجود عظمتش پدر مهربان ماست. فکر کنیم او چه کارهایی برای ما کرده، او چه چیزهایی به ما داده، برای همه اینها او را پرستش

کنیم و از او تشکر کنیم. ( اول تیموتائوس 1:6 ، عبرانیان 11:11)

خدا می خواهد که ما احسانات او و جوابهای دعایی که به ما داده ، به یاد بیاوریم ، و بدانیم که او هر روز نان روزانه ی ما را به ما می دهد. به خاطر داشته باشیم سلامتي ای که داریم از اوست و حتی اگر در مشکلات نیز باشیم ایمان داشته باشیم که میتواند و میخواهد ما را از آن مشکلات رهایی بدهد ما می توانیم خیلی چیزها را به یاد بیاوریم و برای آنها خدا را شکر کنیم. خدا را به خاطر نجات، به خاطر مسیح و خون مسیح، به خاطر روح القدس ، به خاطر کلامش شکر کنیم. ( اول تسالونیکیان

1::1 ، لوقا :1::1)

 1- دعای ما باید طبق خواست خدا باشد. باید بخواهیم که اراده ی خدا کرده شود نه خواسته های ما! چیزهایی هست که ما می خواهیم اما خدا می داند که به صلاح ما نیست و به ما نمی دهد. ما نباید ناراحت شویم . شاید هم هنوز وقتش نباشد به ما بدهد و ما باید برای دریافت آن صبر کنیم.

چطور می توانیم اراده ی خدا را بدانیم؟ کلام خدا اراده ی خدا را به ما نشان می دهد. ما وقتی طبق اراده او دعا می کنیم دعای ما حتما جواب دارد ( اول یوحنا 11:1 و 11 ، متی 1::1)

1- خدا از ما می خواهد احتیاجات خود را به او بگوییم. گاهی ما می گوییم:« خدا احتیاجات مرا می داند دیگر لازم نیست آن را به خدا بگویم»، اما خدا از ما می خواهد که به او بگوییم. مسیح
گفت: « بطلبید تا به شما داده شود، بکوبید تا برای شما باز کرده شود، هر که سوال کند یابد». « قانون خدا این است که ما احتیاجات خودرا به حضورش بیاوریم». ( متی :::-11 و 11:1،

مرقس 61:11-61 ، فیلیپیان 1:1 ، 11). 1- وقتی به حضور خدا حاضر می شویم نباید در قلب ما کینه یا رنجشی باشد. گناه مانع شنیده شدن

دعای ما می شود. گناه دیواری است میان ما و خدا ( اشعیا 1:11 و 6). اگر دل کسی را شکسته باشیم یا کینه و نفرتی در قلب ما باشد، دعای ما شنیده نمی شود. ما وقتی به حضور خدا می آییم اگر گناهی در ما باشد باید آن را اعتراف کنیم و در زیر خون مسیح بخشش بطلبيم و اگر رابطه ی ما با کسی درست نیست باید آن را درست کنیم. مسیح گفت:« ببخشید تا بخشیده شوید ،اگر نبخشید شما هم بخشیده نخواهید شد». در کلام خدا هر جا صحبت از دعا می شود در آنجا

صحبت از بخشش است ( متی 16:1و 11 و11 و :61:1-11 و 61:1 و61). 1- شفاعت برای دیگران. ما نباید فقط برای خودمان دعا کنیم، بلکه باید برای دیگران هم دعا کنیم. باید در دعا به فکر خانواده، همسایه ، دوستان، اطرافیان، اعضای کلیسا، رهبران کلیسا باشیم و برای آن ها دعا کنیم. برای احتیاجات آنها و مخصوصا برای نجات اطرافیان دعا کنیم. ( یعقوب

11:1، افسسیان 1::1، اول تیموتائوس 1:6 و 6). :- شکرگزاری. در آخر شکر کنید که خدا تمام دعاهای شما را شنیده و به همه ی آنها جواب خواهد

داد. خوب است دعا را با شکرگزاری و پرستش تمام کنیم و ایمان خود را نشان دهیم. بگوییم : « خداوندا شکر که دعای مرا شنیدی ! من مطمئن هستم که تو جواب دعای مرا می دهی » شکر کنیم که چنین خدای نیکویی داریم ( متی 11:1).

ما هر روز باید وقت دعا داشته باشیم. هر روز صبح قبل از شروع هر کاری دعا کنیم و کلام بخوانیم و خود را آماده کنیم تا روزمان را با قدرت و همکاری با خدا شروع کنیم. وقتی روز را با دعا شروع کنیم و امتداد داشته باشد اثر آن در تمام روز می ماند. مردان خدا اکثرا اهمیت دعا را درک کرده بودند و وقت زیادی به دعا می دادند. خود مسیح در این زمینه نمونه ی خوبی برای ماست ( لوقا 11:1 و 16:1). در دعا عجله نکنید، انتظار خدا را بکشید، روی خدا را بطلبید، حواس خود را متمرکز دعا کنید. در دعا شادیها و غمها و پیروزیها و شکست های خود را با خدا در میان

بگذارید.