دعوت اولین شاگردان (۱: ۱۴-۲۰)
(متی ۴: ۱۲، ۱۷-۲۲)
۱۴-۱۵ بعد از آنکه یحیی به زندان افتاد، عیسی به جلیل بازگشت و شروع به موعظه نمود. موعظۀ او ساده بود: «وقت تمام شد. ملکوت خدا نزدیک است» (دوم قرنتیان ۶: ۲ مشاهده شود). ملکوت خدا یعنی حاکمیت قدرت و قانون خدا در دل انسانها و در جامعه، مسیح خودش به طریقی ملکوت خدا بود که به زمین آمد. به واسطۀ او قدرت شریر در هم شکسته شد و انسانها از شادی و آرامش وشفا برخوردار شدند. مسیح تجسم ملکوت خدا بود. هنگامی که فردی عیسی را میپذیرد، شهروند ملکوت خدا میگردد. عیسی آمد تا امت جدیدی از ایمانداران را به وجود آورد که فرمانروایشان خداست (مرقس ۹: ۱؛ یوحنا ۳: ۳ و تفسیر آنها مشاهده شود).
بنابراین عیسی به ما میفرماید: «توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید» (آیۀ ۱۵). اولین گام همواره توبه کردن است (اعمال رسولان ۲: ۳۸؛ ۱۷: ۳۰). توبه کردن نه تنها تاسف خوردن به خاطر گناهانمان بلکه رویگردان شدن از گناهان نیز میباشد. توبۀ حقیقی از یک گناه به معنی این است که دیگر آن گناه را مرتکب نشویم. در غیر اینصورت توبۀ ما واقعی نیست.
بعد از توبه، برای گام دوم آماده میشویم یعنی: ایمان به عیسای مسیح نجات دهنده. «باور داشتن» یا ایمان داشتن به مسیح تنها به معنی پذیرش او به عنوان خداوند زندگیمان نیست، بلکه به معنی اطاعت از او نیز هست. اگر بگوییم که به عیسی ایمان داریم لیکن از او اطاعت نکنیم، دروغگو هستیم (متی ۷: ۲۱؛ یعقوب ۲: ۱۴، ۱۷، ۲۰-۲۴؛ اول یوحنا ۲: ۴ و تفاسیر آنها مشاهده شود).
خبر خوش این است: عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد و به تمامی کسانی که به ایمان آوردند، حیات ابدی عطا کند (یوحنا ۳: ۱۶ و تفسیر آن مشاهده شود). این است خلاصه پیام انجیل مسیح.
بدینسان، عیسی هر کس را در معرض یک انتخاب قرار میدهد: شهروند ملکوت خدا بودن یا شهروند قلمرو شیطان بودن؛ ایمان داشتن و دریافت حیات ابدی، یا ایمان نداشتن و دریافت مجازات ابدی، در این زندگی تنها دو انتخاب وجود دارد (متی ۷: ۱۳-۱۴ و تفسیر آن مشاهده شود).
(متی ۴: ۱۲، ۱۷-۲۲)
۱۴-۱۵ بعد از آنکه یحیی به زندان افتاد، عیسی به جلیل بازگشت و شروع به موعظه نمود. موعظۀ او ساده بود: «وقت تمام شد. ملکوت خدا نزدیک است» (دوم قرنتیان ۶: ۲ مشاهده شود). ملکوت خدا یعنی حاکمیت قدرت و قانون خدا در دل انسانها و در جامعه، مسیح خودش به طریقی ملکوت خدا بود که به زمین آمد. به واسطۀ او قدرت شریر در هم شکسته شد و انسانها از شادی و آرامش وشفا برخوردار شدند. مسیح تجسم ملکوت خدا بود. هنگامی که فردی عیسی را میپذیرد، شهروند ملکوت خدا میگردد. عیسی آمد تا امت جدیدی از ایمانداران را به وجود آورد که فرمانروایشان خداست (مرقس ۹: ۱؛ یوحنا ۳: ۳ و تفسیر آنها مشاهده شود).
بنابراین عیسی به ما میفرماید: «توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید» (آیۀ ۱۵). اولین گام همواره توبه کردن است (اعمال رسولان ۲: ۳۸؛ ۱۷: ۳۰). توبه کردن نه تنها تاسف خوردن به خاطر گناهانمان بلکه رویگردان شدن از گناهان نیز میباشد. توبۀ حقیقی از یک گناه به معنی این است که دیگر آن گناه را مرتکب نشویم. در غیر اینصورت توبۀ ما واقعی نیست.
بعد از توبه، برای گام دوم آماده میشویم یعنی: ایمان به عیسای مسیح نجات دهنده. «باور داشتن» یا ایمان داشتن به مسیح تنها به معنی پذیرش او به عنوان خداوند زندگیمان نیست، بلکه به معنی اطاعت از او نیز هست. اگر بگوییم که به عیسی ایمان داریم لیکن از او اطاعت نکنیم، دروغگو هستیم (متی ۷: ۲۱؛ یعقوب ۲: ۱۴، ۱۷، ۲۰-۲۴؛ اول یوحنا ۲: ۴ و تفاسیر آنها مشاهده شود).
خبر خوش این است: عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد و به تمامی کسانی که به ایمان آوردند، حیات ابدی عطا کند (یوحنا ۳: ۱۶ و تفسیر آن مشاهده شود). این است خلاصه پیام انجیل مسیح.
بدینسان، عیسی هر کس را در معرض یک انتخاب قرار میدهد: شهروند ملکوت خدا بودن یا شهروند قلمرو شیطان بودن؛ ایمان داشتن و دریافت حیات ابدی، یا ایمان نداشتن و دریافت مجازات ابدی، در این زندگی تنها دو انتخاب وجود دارد (متی ۷: ۱۳-۱۴ و تفسیر آن مشاهده شود).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر