چند سخن از توماس آ. کمپیس‌، عارف مسیحی قرن پانزدهم‌

 

 سعی کن در تحمل ضعف و خطاهای دیگران شکیبا باشی‌. تو نیز ضعف‌ها و قصورات بسیاری داری که دیگران باید تحمل کنند. اگر تو نمی‌توانی تبدیل به شخصی شوی که می‌خواهی‌، چگونه می‌توانی انتظار داشته باشی که دیگران آن چیزی باشند که تو می‌خواهی‌؟ ما خواهان کمال در دیگران هستیم‌، در حالی که خطاهای خودمان را تصحیح نمی‌کنیم‌... روشن است که چرا ما در مورد همسایگان خود همان ملاک‌هایی را بکار نمی‌گیریم که در مورد خودمان بکار می‌گیریم‌.

اشخاص بسیاری هستند که ملکوت آسمانی عیسی را دوست دارند، اما اشخاص کمی هستند که صلیب او را حمل می‌کنند. اشخاص بسیاری هستند که خواهان تسلی عیسی هستند، اما اشخاص کمی هستند که آماده تحمل زحمات می‌باشند. اشخاص بسیاری هستند که حاضرند در میز او شرکت کنند، اما اشخاص کمی هستند که در روزه او شرکت می‌جویند. همه می‌خواهند با او شاد باشند، اما اشخاص کمی هستند که آماده‌اند تا برای او رنج بکشند... یقیناً واژه ?تاجر مسلک‌? واژه‌ای مناسب برای اشخاصی است که همواره بدنبال تسلی روحانی هستند. کسانی که همواره در مورد سود و منفعت خود می‌اندیشند، خود را دوست دارند و نه مسیح را.
آن کس که به تمجید و سرزنش دیگران وقعی نمی‌نهد، از آرامش قلبی عمیقی برخوردار است و آن کس که وجدانی پاک دارد، در آرامش و رضای خاطر خواهد بود. شما در اثر تمجید دیگران‌، بهتر نمی‌شوید و به‌خاطر سرزنش دیگران هم بدتر نمی‌گردید. زیرا شما هر آنچه که هستید، هستید؛ هر چه در مورد شما گفته شود، در نهایت‌، این خدای تفحص‌کنندة دلهاست که می‌داند شما واقعاً چه هستید