رشد ایمان

ما رابطه ی خود را با خدا ایمان شروع می کنیم ( عبرانیان 6:11). در صبحت هایی که مسیح می کند بارها و بارها به کلمه ی ایمان بر می خوریم ( یوحنا 28:6 و 29، متی 13:8، لوقا 9:7). و بارها مسیح بی ایمانی را توبیخ می کند ( مرقس 40:4، متی 17:17 و 8:16). وقتی باور می کنیم که عیسای مسیح به خاطر گناهان ما مرد و جریمه ی گناهان ما را پرداخت با ایمان به مسیح نجات پیدا می کنیم و حیات ابدی می یابیم. این ایمان " ایمان اولیه و نجات بخش" است ( یوحنا 16:3). اما این ایمان باید در ما رشد کند. ما باید از ایمان به ایمان رشد کنیم. باید ایمان ما ایمان فعالی باشد. ایمانی که مسیح از ما انتظار دارد

و توسط آن کارهای بزرگی انجام می شود ( مرقس 23:11، یوحنا 12:14، متی 20:17) پس ما دو نوع ایمان داریم. " ایمان نجات بخش" و " ایمان فعال". در درس امروز در مورد ایمان فعال صحبت خواهيم كرد.

ایمان فعال

ایمان قابل رشد است و ما باید ایمان خود را رشد بدهیم. ایمان فقط مربوط به فکر نمی شود بلکه باید قلب و تمام وجود ما را در بر گیرد. ما خیلی مواقع به کارهایی که خدا در گذشته انجام داده ، ایمان داریم و به کارهایی که خدا در آینده انجام خواهد داد، ایمان می آوریم. اما مهم این است که به کار خدا در زمان حال ایمان داشته باشیم. خدا امروز می تواند در زندگی من تغییر و تحول ایجاد کند. امروز قادر است به

دعای من جواب بدهد، نه در زمان آینده، فقط ! ایمان یک اعتماد و اطمینان روزانه است. ما در کلام خدا نمونه هایی زیادی از ایمان فعال را داریم:

پطرس( اعمال 32:9-34) پولس( اعمال 25:27) دانیال ( دانیال 23:6-24)

ابراهیم ( رومیان 19:4-21) یوشع ( یوشع 12:10-14) داود ( اول سموئیل 45:17-47)

 چه چیزی باعث می شود که ایمان فعال نداشته باشیم؟

١- وجدان ناراحت ( اول یوحنا 21:3)

وقتی در ما گناهی وجود دارد و وجدان ما ناراحت است نمی توانیم آن ارتباط شیرین را با خدا داشته باشیم. خودمان می دانیم که با این وضع خدا دعاهایمان را نمی شنود. بنابراین نمی توانیم با اعتماد کامل دعا کنیم.

٢- ترس ( مرقس 40:4، یوحنا 1:14) در ایمان و اعتماد کامل ترس وجود ندارد.ترسهای ما نشانه ی عدم اعتماد و اطمینان کامل ما به خدا

است.

٣- شک و تردید ( یعقوب 6:1-8، مرقس 23:11).

جایی که شک و دودلی وجود دارد در آنجا ایمان جایی ندارد. شیطان همیشه می خواهد از طریق شک و تردید، ایمان ما را بدزد. در باغ عدن شیطان برای اینکه در ایمان آدم و حوا تزلزلی ایجاد کند، اولین کاری که کرد ایجاد شک و تردید در آنها بود.

٤- طلب جلال از مردم ( یوحنا 43:5).

وقتی توجه ما به مردم جلب می شود و دائم به حرف مردم گوش می دهیم و می خواهیم همرنگ مردم شویم نمی توانیم ایمان واقعی داشته باشیم. شخصی می تواند ایمان واقعی داشته باشد که توجهش کاملا بر خداست و گوش به فرمان خدا دارد.

٥- توکل به منطق خود ( امثال 5:3) اشخاصی که خیلی به فکر و منطق خود تکیه می کنند نمی توانند ایمان فعال داشته باشند. ایمان فعال

فراتر از منطق و عقل ما عمل می کند.

چطور می توانیم ایمان فعال داشته باشیم و در آن رشد کنیم؟

١-  توسط تغذیه ی زیاد ازکلام خدا. در رومیان 17:10، می خوانیم که ایمان از شنیدن کلام خداست. کلام خدا در ما ایمان به وجود می آورد. البته کلامی که برای ما کشف شود. چقدر ما کلام خدا
را می خوانیم و چقدر درباره ی آن تفکر می کنیم؟ چقدر از روح القدس می خواهیم که کلام را
برای ما باز کند؟ ایمان و باور از شناخت به وجود می آید وشناخت از خواندن کلام خدا. ما به شخصی اعتماد می کنیم که او را می شناسیم. ما خدا را چطور می توانیم بشناسیم؟ از روی فکر

خودمان؟ خدا با تراز فکر ما است  باید خدا را آن طور که خودش، خودش را معرفی می کند بشناسیم و این شناخت توسط کلام خدا صورت می گیرد. از روی کلام خدا وعده های خدا را می

 شناسیم و با شرایط به دست آوردن وعده ها آشنا می شویم. از روی کلام می فهمیم که خدا با اشخاص مختلف چطور عمل کرده است.

٢- توسط مطالعه ی نحوه ی عملکرد خدا با اشخاص مختلف. کتابهایی در زمینه ی زندگی روحانی زنان و مردان بزرگ خدا در طی تاریخ مطالعه کنیم. ببینیم سایر مسیحیان چه تجربیاتی در رابطه با خدا داشته اند و خدا در زندگی آنها چگونه عمل کرده است. همچنین بر زندگی خود

مروری بکنیم و ببینیم خدا در زندگی ما تا به امروز چه کارهایی انجام داده است.

٣- توسط دعا کردن. در حضور خدا ایمان ما رشد می کند. آنچه که در کلام می خوانیم در دعا برای ما باز می شود و ما شناخت عملی از خدا در دعا پیدا می کنیم. در دعا با نگاه کردن به عیسی که پیشوا و کامل کننده ی ایمان ما است، ایمان ما رشد می کند ( عبرانیان 2:12). در دعا

به قدرت مسیح، به امانت او و به محبت او چشم می دوزیم و همه ی اینها ایمان ما را تقویت می
کنند.ایمان از طریق کوشش و تقوای شخصی رشد نمی کند بلکه با قرار گرفتن در مسیح ایمان ما

رشد می کند. با متصل شدن به تاک می توانیم رشد می کنیم.
٤- توسط برخورد با مشکلات و مبارزه با آنها. مشکلات ، ایمان ما را محک می زند و ایمان ما را

رشد می دهد. وقتی همه چیز داريم و همه چیز خوب است آنجا ایمان معنی ندارد. تا مشکلات نباشد ما نمی فهمیم که چقدر ایمان داریم، در مشکلات و سختیها ایمان ما به کار می افتد. هر قدر ایمان خود را به کار ببریم همان اندازه هم ایمان ما رشد می کند.