تادیب

تأدیب 
تأدیب نوعی زحمت یا درد و رنج است که در نهایت ما را به سوی رشد و سعادت سوق می‏دهد. 
والدین فرزندان خود را به منظور تربیت و تعلیم ایشان و برای داشتن زندگی بهتر مورد تأدیب قرار می‏دهند. و خداوند نیز به همین منوال قوم خود را مورد تربیت و تأدیب قرار می‏دهد. همه ما در شخصیت خود دارای ضعفها و کاستیهایی هستیم، و خداوند می‏خواهد آنها را برداشته و ما را کامل بسازد. از اینرو او اجازه می‏دهد تا ما متحمل زحمت و جفا شویم بدین منظور که ما را آزموده، و ایمان ما را تقویت و اشتباهات و خطاهای ما را اصلاح کند. 
خود خداوند بدی یا وسوسه را به سراغ ما نمی‏فرستد. اما او به شیطان اجازه می‏دهد تا ما را وسوسه کند. بعلاوه گناهان خود ما سبب نازل شدن زحمت و سختی بر ما می‏شود 
خداوند اسرائیلیها را در سراسر تاریخ عهد قدیم بارها و بارها مورد تأدیب قرار داد (خروج ۱۵: ۲۵-۲۷ و تفسیر آن مشاهده شود). اما اغلب آنها همچنان در مقابل خداوند به طغیان و سرکشی خود ادامه داده و تأدیب خداوند هیچ فایده و هیچ ثمری برای آنها نداشت.
هنگامی که خداوند ما را مورد تأدیب قرار می‏دهد، ما باید با شکر گزاری خود را تسلیم این تأدیب کنیم، زیرا یک چنین تأدیبی ثابت می‏کند که ما در واقع فرزندان خدا هستیم (عبرانیان ۱۲: ۵-۱۲؛ یعقوب ۱: ۲-۴؛ اول پطرس ۱: ۶-۷).