ارمیا فصل 12

ارمیا   فصل ۱۲  (ترجمه قدیم)

  شکایت ارمیا  

 ۱ ای خداوند تو عادل‌تر هستی از اینکه من با تو محاجّه نمایم. لیکن درباره احکامت با تو سخن خواهم راند. چرا راه شریران برخوردار می‌شود و جمیع خیانتکاران ایمن می‌باشند؟ ۲ تو ایشان را غرس نمودی پس ریشه زدند و نموّ کرده، میوه نیز آوردند. تو به دهان ایشان نزدیکی، امّا از قلب ایشان دور. ۳ اما تو ای خداوند مرا می‌شناسی و مرا دیده، دل مرا نزد خود امتحان کرده‌ای. ایشان را مثل گوسفندان برای ذبح بیرون کش و ایشان را به جهت روز قتل تعیین نما. ۴ زمین تا به کی ماتم خواهد نمود و گیاه تمامی صحرا خشک خواهد ماند. حیوانات و مرغان به سبب شرارت ساکنانش تلف شده‌اند زیرا می‌گویند که او آخرت ما را نخواهد دید.

  جواب خداوند  

 ۵ اگر وقتی که با پیادگان دویدی، تو را خسته کردند؟ پس چگونه با اسبان می‌توانی برابری کنی؟ و هر چند در زمین سالم، ایمن هستی در طغیان اردنّ چه خواهی کرد؟ ۶ زیرا که هم برادرانت و هم خاندان پدرت به تو خیانت نمودند و ایشان نیز در عقب تو صدای بلند می‌کنند پس اگر چه سخنان نیکو به تو بگویند ایشان را باور مکن. ۷ من خانه خود را ترک کرده، میراث خویش را دور انداختم. و محبوبه خود را به دست دشمنانش تسلیم نمودم. ۸ و میراث من مثل شیر جنگل برای من گردید. و به ضدّ من آواز خود را بلند کرد از این جهت از او نفرت کردم.