تفسیر کاربردی مرقس فصل 1

   ترجمه قدیم 
۸ من‌ شما را به‌ آب‌ تعمید دادم‌. لیکن‌ او شما را به‌ روح‌القدس‌ تعمید خواهد داد.” 
   تفسیر کاربردی 
۸ یحیی تنها با آب تعمید می‌داد، اما عیسی با روح‌القدس (اشعیا ۴۴: ۳؛ حزقیال ۳۶: ۲۴-۲۷؛ یوئیل ۲: ۲۸-۳۲). روح‌القدس روح خود خداست که به هنگام ایمان آوردن شخص به مسیح، وارد او می‌گردد. یا می‌توانیم بگوییم که روح‌القدس روح مسیح است؛ به هر حال، هر دو به یک معنی است. حقیقت این است که خدای واحد حقیقی خدایی «سه گانه» است. یعنی سه شکل یا سه شخص را در بر می‌گیرد: خدای پدر، مسیح پسر و روح‌القدس. این سه یک خدا می‌باشند. 
بنابراین هنگامی که کسی عیسی را می‌پذیرد، عیسی به صورت روح‌القدس وارد زندگی آن شخص می‌گردد (مکاشفه ۳: ۲۰). بدین طریق یک انسان از نو متولد می‌شود (یوحنا ۳: ۵ و تفسیر آن مشاهده شود). به واسطۀ روح‌القدس وی تبدیل به خلقتی تازهمی‌گردد (دوم قرنتیان ۵: ۱۷ و تفسیر آن مشاهده شود). او به واسطۀ روح‌القدس، مسح می‌شود و برای خدمت قوت می‌یابد (اعمال ۱: ۴-۵ و تفسیر آن مشاهده شود). به عبارت وسیع تر، معنی تعمید روح‌القدس همین است (مقالۀ عمومی: تعمید روح‌القدس مشاهده شود). 
بنابراین، تعمید یحیی با آب، طهارت بیرونی موقتی از گناهان بود. آب تنها سطح را می‌شوید. لیکن با روح‌القدس، طهارت باطنی دائمی است، دگرگونی دل و ایجاد زندگی روحانی نوین در درون فرد می‌باشد. هدف تعمید یحیی با آب، آماده کردن انسانها برای پذیرفتن تعمید بزرگتر روح‌القدس بود. 
در آیات مشابه در متی ۳: ۱۱، متی می‌نویسد که عیسی نه تنها با روح‌القدس تعمید خواهد داد، بلکه هم چنین با آتش. آتش نیز همانند آب نشانۀ طهارت است که چرک و ناپاکی‌ها را می‌سوزاند، یعنی طبیعت گناه آلود گذشته‌مان‌ را (متی ۳: ۱۰، ۱۲؛ اول پطرس ۱: ۷). آتش نشانۀ حضور خدا (اعمال ۲: ۲-۳ و تفسیر آن مشاهده شود) و نیز نشانۀ داوری است. کسانی که مسیح را می‌پذیرند، در روز داوری نجات خواهند یافت. کسانی که مسیح را نمی‌پذیرند، محکوم خواهند شد (یوحنا ۳: ۱۶-۱۸، ۳۶ و تفسیر آن مشاهده شود).

   ترجمه قدیم 
۹ و واقع‌ شد در آن‌ ایام‌ که‌ عیسی‌ از ناصره‌جلیل‌ آمده‌ در اردن‌ از یحیی‌ تعمید یافت‌. 
   تفسیر کاربردی 
تعمید و تجربۀ عیسی (۱: ۹-۱۳) 
(متی ۳: ۱۳-۱۷؛ لوقا ۳: ۲۱-۲۲) 
۹ عیسی در ناصره، شهری در جلیل، یعنی ایالت شمالی سرزمین فلسطین پرورش یافت. وی به همراه دیگر یهودیان آمد تا تعمید یابد. 
عیسی خود گناهی نداشت (عبرانیان ۴: ۱۴-۱۵). بنابراین نیازی نداشت که برای گناهان خود تعمید یابد. وی برای گناهان ما تعمید گرفت. پسر خدا خود را فروتن ساخت. او آمد و مجازات مرگ را به جای ما دریافت کرد. او از خطاکاران محسوب گردید(اشعیا ۵۳: ۱۲). بر طبق متی ۳: ۱۳-۱۵، عیسی تعمید گرفت تا تمام عدالت را به کمال برساند. این اردۀ عادلانۀ خدا بود که عیسی به شکل یک انسان به زمین بیاید و گناهان بشر را بر خود گیرد و مجازات آن را متحمل شود. بنابراین، از آنجایی که عیسی آمد تا گناهان انسان را بر خود گیرد، ضروری بود که همچون دیگران تعمید یابد. 
بر طبق متی ۳: ۱۴، یحیی ابتدا نمی‌خواست که عیسی را تعمید دهد. وی به گونه‌ای می‌دانست که عیسی بی گناه است و از تمامی افراد گناهکاری که برای تعمید می‌آمدند، متفاوت است. یحیی در حضور عیسی، خود را گناهکاری احساس می‌کرد که نیاز داشت از او تعمید یابد.