تفسیر کاربردی   متی  فصل ۴
آزمایش عیسی (۴: ۱-۱۱)
(لوقا ۴: ۱-۱۳)
۱ عیسی به هنگام تعمید در حدود سی سال سن داشت (لوقا ۳: ۲۳). بلافاصله بعد از تعمید، به دست روح به بیابان برده شد تا شریر یعنی شیطان او را تجربه کند.
برای اینکه مسیح عاری از گناه، کاملاً تبدیل به انسان شود، ضروری بود که در معرض وسوسه‌های رایج بین تمامی انسانها قرار گیرد (عبرانیان ۲: ۱۷ و ۱۸؛ ۴: ۱۴ و ۱۵ و تفاسیر آنها مشاهده شود). خدا به شیطان اجازه می‌دهد که هر یک از ما را تجربه و آزمایش کند تا ایمانمان تقویت و طاهر شود (اول پطرس ۱: ۶ و ۷ و تفسیر آن مشاهده شود). د رعهد جدید دو نوع وسوسه قید شده است: اولاً رنج و دردی که از بیرون برما حادث می‌شود؛ و ثانیاً امیال باطنی که ما را به سوی گناه هدایت می‌کنند. متی در این آیه عمدتاً درمورد این نوع دوم یعنی وسوسه درونی صحبت می‌کند. خدا هرگز ما را وسوسه به گناه نمی‌کند. این شیطان است که ما را به گناه وسوسه می‌کند و این کار را از طریق امیال شرارت بار ما عملی می‌سازد (یعقوب ۱: ۱۳ و ۱۴ و تفسیر آن مشاهده شود). خود عیسی امیال گناه آلود نداشت، با اینحال روح‌القدس او را به بیابان برد تا مورد آزمایش قرار گیرد. وسوسه شدن به تنهایی گناه نیست، بلکه تسلیم وسوسه شدن گناه است. عیسی تسلیم گناه نگردید.
عیسی بلافاصله بعد از تعمیدش در معرض آزمایش قرار گرفت. این امر تجربۀ بسیاری از مسیحیان نیز می‌باشد. هنگامی که ما از تحت اقتدار شیطان خارج می‌شویم و به واسطۀ ایمان وارد خانوادۀ خدا می‌گردیم، شیطان خشمگین شده، به ما حمله می‌کند و می‌کوشد ما را تحت اقتدارش بکشد. یکی از طرق عمدۀ مقاومت در برابر حملۀ شیطان اینست که کاملاً مطمئن شویم که اینک جزو فرزندان خدا هستیم. خدا درمورد عیسی دقیقاً چنین گفت: «این است پسر من» (متی ۳: ۱۷) و روح بر وی نازل شد (متی ۳: ۱۶). وی پُر از روح‌القدس به بیابان رفت (لوقا ۴: ۱) هنگامی که در مقابل وسوسه قرار می‌گیریم، به خاطر بیاوریم که فرزندان خدا هستیم و دعا کنیم که پُر از روح شویم تا همچون عیسی برشیطان فائق آییم.
۲ عیسی پیش از آنکه از سوی شیطان مورد آزمایش قرار گیرد، چهل روز روزه گرفت. و این نشانۀ چهل سالی بود. که یهودیان در صحرای سینا بعد از خروج از مصر در معرض تجربه قرار گرفتند (وقایع مربوط به این سالها در کتاب‌های خروج و اعداد درعهد عتیق توصیف شده اند). درست همانگونه که یهودیان یعنی قوم برگزیدۀ خدا مورد تجربه قرار گرفتند (تثنیه ۸: ۲)، عیسی نیز مورد تجربه واقع شد. با اینحال عیسی آنگونه که یهودیان تسلیم گناه شدند، تسلیم گناه نگردید.
سه وسوسه‌ای که در این بخش توصیف شده، با سه وسوسه‌ای که اولین مرد و زن یعنی آدم و حوا تسلیم آن شدند، منطبق است (پیدایش ۳: ۱-۶). میوۀ ممنوع که آدم و حوا از آن خوردند، خوش خوراک، خوش منظر و برای کسب خرد و دانش، دلپذیر بود (پیدایش ۳: ۶).
سه وسوسۀ قید شده توسط متی در اینجا، همچنین با وسوسه‌های قید شده در اول یوحنا ۲: ۱۶ انطباق دارد، یعنی: خواسته‌های جسم، شهوت چشم، و غرور زندگانی (افتخار به آنچه که دارد و انجام می‌دهد).
۳ شیطان وسوسه گر ابتدا سعی کرد که عیسی را نسبت به پسر خدا بودن خود به شک بیندازد. شیطان گفت: « اگر پسر خدا هستی، آن را ثابت کن. معجزه‌ای انجام ده. گرسنه هستی و چهل روز است که چیزی نخورده ای. این سنگها را تبدیل به نان کن.»