تفسیر کاربردی افسسیان فصل ۲
ترجمه قدیم
۱ و شما را که در خطایا و گناهان مرده بودید،زنده گردانید،
تفسیر کاربردی
یافتن حیات شدن درمسیح (۲: ۱-۱۰)
۱ در اینجا پولس به افسسیان یادآور می شود که آنها در گذشته درخطایا و گناهان مُرده بودند. آنها به چه صورت مرده بودند؟ جواب این است که آنها (وما) از لحاظ روحانی مرده از خدا دور افتاده بودند (افسسیان ۴: ۱۸ را مشاهده کنید). گناهان ما، منشأ جدایی ما از خداست. زیرا غیر ممکن است که انسان گناهکار با خدا زیست نماید. و جدایی از خدا چیزی به غیر از موت روحانی نمی باشد.
۱ و شما را که در خطایا و گناهان مرده بودید،زنده گردانید،
تفسیر کاربردی
یافتن حیات شدن درمسیح (۲: ۱-۱۰)
۱ در اینجا پولس به افسسیان یادآور می شود که آنها در گذشته درخطایا و گناهان مُرده بودند. آنها به چه صورت مرده بودند؟ جواب این است که آنها (وما) از لحاظ روحانی مرده از خدا دور افتاده بودند (افسسیان ۴: ۱۸ را مشاهده کنید). گناهان ما، منشأ جدایی ما از خداست. زیرا غیر ممکن است که انسان گناهکار با خدا زیست نماید. و جدایی از خدا چیزی به غیر از موت روحانی نمی باشد.
ترجمه قدیم
۲ که در آنها قبل، رفتار می کردید برحسب دوره این جهان، بر وفق رئیس قدرت هوا یعنی آن روحی که الحال در فرزندان معصیت عمل می کند.
تفسیر کاربردی
۲ پولس به افسسیان می گوید که پیش از آنکه ایشان به عیسی مسیح ایمان بیاورند، در شرارت و گناه به سر می بردند. آنها در طریق این جهان راه می رفتند و براساس راهها و امیال خود رفتار می کردند ودر پی کسب منفعت ارضای غرایز و هوسهای خود بودند (افسسیان ۱: ۱۴ و تفسیر آن را مشاهده کنید). انسان دنیوی برای رضای خود تلاش می کند. ولی خدا می خواهد که ما برای جلال و رضای او زیست نماییم. بنابراین، اگر در راههای این جهان راه می رویم، در واقع با خدا دشمنی می ورزیم.
در اینجا پولس دربارۀ شیطان سخن می گوید و او را رئیس قدرت هوا معرفی می کند. عیسی او را رئیس این جهان نامید (یوحنا ۱۲: ۳۱)، دلیل این نام گذاری این است که شیطان برقلب و زندگی افرادی که در راههای این جهان رفتار می کنند، سلطنت می نماید.
۲ که در آنها قبل، رفتار می کردید برحسب دوره این جهان، بر وفق رئیس قدرت هوا یعنی آن روحی که الحال در فرزندان معصیت عمل می کند.
تفسیر کاربردی
۲ پولس به افسسیان می گوید که پیش از آنکه ایشان به عیسی مسیح ایمان بیاورند، در شرارت و گناه به سر می بردند. آنها در طریق این جهان راه می رفتند و براساس راهها و امیال خود رفتار می کردند ودر پی کسب منفعت ارضای غرایز و هوسهای خود بودند (افسسیان ۱: ۱۴ و تفسیر آن را مشاهده کنید). انسان دنیوی برای رضای خود تلاش می کند. ولی خدا می خواهد که ما برای جلال و رضای او زیست نماییم. بنابراین، اگر در راههای این جهان راه می رویم، در واقع با خدا دشمنی می ورزیم.
در اینجا پولس دربارۀ شیطان سخن می گوید و او را رئیس قدرت هوا معرفی می کند. عیسی او را رئیس این جهان نامید (یوحنا ۱۲: ۳۱)، دلیل این نام گذاری این است که شیطان برقلب و زندگی افرادی که در راههای این جهان رفتار می کنند، سلطنت می نماید.
ترجمه قدیم
۳ که در میان ایشان، همه ما نیز در شهوات جسمانی خود قبل از این زندگی می کردیم و هوسهای جسمانی و افکار خود را به عمل می آوردیم و طبعاً فرزندان غضب بودیم، چنانکه دیگران.
تفسیر کاربردی
۳ ما مسیحیان نیز، پیش از ایمان به مسیح در گناهان و خطایای خود مرده بودیم ما طبعاً فرزندان غضب بودیم و سزاوار تنبیه خدا. باید دانست که غضب خدا، با عصبانیت بشر فرق می کند. اینطور نیست که یک روز خدا از گناه عصبانی باشد و فردای آن روز عصبانیت خود را فراموش کند! خدا، کاملاً مقدس است؛ او نمی تواند گناه را تحمل نماید. بنابراین، خدا مصمم است که گناه را از میان بردارد و اساس عصیان را متلاشی نماید.
از این می توان نتیجه گرفت که به خاطر وضعیت طبیعی و جسمانی انسانها، ما نمی خواهیم مسیح را بپذیریم و می خواهیم که در گناه باقی بمانیم. تمامی دوستان و آشنایان و افراد فامیلمان که مسیح را نپذیرفته اند در گناه و عصیان به سر می برند و طبیعتاً از لحاظ روحانی مرده اند و از خدا دور افتاده اند و سزاوار غضب خدا می باشند. بلی، ممکن است که ایشان زنده و سالم به نظر برسند ولی از نظر روحانی مرده می باشند. آنها ازحیات جاودانی دربهشت سهمی نخواهند برد. با اینهمه تنها کافی است که ایشانکلام راستی، یعنی بشارت نجات خود را بشنوند و به عیسی مسیح ایمان بیاورند (افسیان ۱: ۱۳). و ما که به مسیح ایمان آورده و نجات یافته ایم باید با تمام توان و سعی خود، آنها را به سوی ایمان به عیسی مسیح رهنمون گردیم.
اینک سؤالی مطرح می شود که «آیا پیروان ادیان دیگر، در شرارت و گناه به سر می برند؟» آیا بشر کاملاً بد و شریر است؟ جواب این پرسش منفی می باشد. همۀ افراد بشر به شباهت خدا آفریده شده اند (پیدایش ۱: ۲۷). بسیاری از پیروان ادیان دیگر سعی می کنند که خدا را خشنود بسازند. ولی نکتۀ مهم در این است که بدون ایمان به عیسی مسیح و بدون دریافت کردن عدالت و پاکی او، محال است که بتوانیم خدا را خشنود بسازیم (یوحنا ۳: ۱۸، ۳۶؛ ۱۴: ۶؛ اعمال ۴: ۱۲ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
۳ که در میان ایشان، همه ما نیز در شهوات جسمانی خود قبل از این زندگی می کردیم و هوسهای جسمانی و افکار خود را به عمل می آوردیم و طبعاً فرزندان غضب بودیم، چنانکه دیگران.
تفسیر کاربردی
۳ ما مسیحیان نیز، پیش از ایمان به مسیح در گناهان و خطایای خود مرده بودیم ما طبعاً فرزندان غضب بودیم و سزاوار تنبیه خدا. باید دانست که غضب خدا، با عصبانیت بشر فرق می کند. اینطور نیست که یک روز خدا از گناه عصبانی باشد و فردای آن روز عصبانیت خود را فراموش کند! خدا، کاملاً مقدس است؛ او نمی تواند گناه را تحمل نماید. بنابراین، خدا مصمم است که گناه را از میان بردارد و اساس عصیان را متلاشی نماید.
از این می توان نتیجه گرفت که به خاطر وضعیت طبیعی و جسمانی انسانها، ما نمی خواهیم مسیح را بپذیریم و می خواهیم که در گناه باقی بمانیم. تمامی دوستان و آشنایان و افراد فامیلمان که مسیح را نپذیرفته اند در گناه و عصیان به سر می برند و طبیعتاً از لحاظ روحانی مرده اند و از خدا دور افتاده اند و سزاوار غضب خدا می باشند. بلی، ممکن است که ایشان زنده و سالم به نظر برسند ولی از نظر روحانی مرده می باشند. آنها ازحیات جاودانی دربهشت سهمی نخواهند برد. با اینهمه تنها کافی است که ایشانکلام راستی، یعنی بشارت نجات خود را بشنوند و به عیسی مسیح ایمان بیاورند (افسیان ۱: ۱۳). و ما که به مسیح ایمان آورده و نجات یافته ایم باید با تمام توان و سعی خود، آنها را به سوی ایمان به عیسی مسیح رهنمون گردیم.
اینک سؤالی مطرح می شود که «آیا پیروان ادیان دیگر، در شرارت و گناه به سر می برند؟» آیا بشر کاملاً بد و شریر است؟ جواب این پرسش منفی می باشد. همۀ افراد بشر به شباهت خدا آفریده شده اند (پیدایش ۱: ۲۷). بسیاری از پیروان ادیان دیگر سعی می کنند که خدا را خشنود بسازند. ولی نکتۀ مهم در این است که بدون ایمان به عیسی مسیح و بدون دریافت کردن عدالت و پاکی او، محال است که بتوانیم خدا را خشنود بسازیم (یوحنا ۳: ۱۸، ۳۶؛ ۱۴: ۶؛ اعمال ۴: ۱۲ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
ترجمه قدیم
۴ لیکن خدا که در رحمانیت، دولتمند است، از حیثیت محبت عظیم خود که با ما نمود، ۵ ما را نیز که در خطایا مرده بودیم با مسیح زنده گردانید، زیرا که محض فیض نجات یافته‌اید.
تفسیر کاربردی
۴-۵ دیدیم که چگونه شرارت و گناه، طبیعت انسان را نابود می سازد (رومیان ۳: ۱۰-۱۲). دیدیم که انسان جسمانی، چقدر در گناه غرق است و «مرده » است. هیچ دارویی او را بهبود نمی بخشد و هیچ طبیب حاذقی قدرت درمان او را ندارد! فقط یک پزشک قدرت درمان بیماری گناه را دارد و او عیسی مسیح است. و او از دارویی به نام «محبّت» استفاده می کند. به خاطر محبّت عظیم خود، فیض بی کرانش را به ما گناهکاران ارزانی می دارد. این سه (محبّت، فیض و رحمت) همیشه دست در دست یکدیگر دارند و به خاطر وجود محبّت و فیض و رحمت خداست که ما نجات پیدا کرده ایم. چه ژرف و پهناور است تفاوت میان خدای قادر مطلق و بتهای ساخت دست بشر! می بینید که خدا چقدر ما را محبّت نموده است؟ او پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد نجات یابد (یوحنا ۳: ۱۶).
۴ لیکن خدا که در رحمانیت، دولتمند است، از حیثیت محبت عظیم خود که با ما نمود، ۵ ما را نیز که در خطایا مرده بودیم با مسیح زنده گردانید، زیرا که محض فیض نجات یافته‌اید.
تفسیر کاربردی
۴-۵ دیدیم که چگونه شرارت و گناه، طبیعت انسان را نابود می سازد (رومیان ۳: ۱۰-۱۲). دیدیم که انسان جسمانی، چقدر در گناه غرق است و «مرده » است. هیچ دارویی او را بهبود نمی بخشد و هیچ طبیب حاذقی قدرت درمان او را ندارد! فقط یک پزشک قدرت درمان بیماری گناه را دارد و او عیسی مسیح است. و او از دارویی به نام «محبّت» استفاده می کند. به خاطر محبّت عظیم خود، فیض بی کرانش را به ما گناهکاران ارزانی می دارد. این سه (محبّت، فیض و رحمت) همیشه دست در دست یکدیگر دارند و به خاطر وجود محبّت و فیض و رحمت خداست که ما نجات پیدا کرده ایم. چه ژرف و پهناور است تفاوت میان خدای قادر مطلق و بتهای ساخت دست بشر! می بینید که خدا چقدر ما را محبّت نموده است؟ او پسر یگانۀ خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد نجات یابد (یوحنا ۳: ۱۶).
ترجمه قدیم
۶ و با او برخیزانید و در جایهای آسمانی در مسیح عیسی نشانید.
تفسیر کاربردی
۶ خدا، نه تنها ما را از نظر روحانی زنده کرده است؛ بلکه ما را با مسیح درجایهای آسمانی به تخت سلطنت نیز نشانده است (مکاشفه ۳: ۲۱ را مشاهده کنید). پولس آنقدر از انجام این مطلب مطمئن است که این کار را امری انجام شده تلقی می کند و به همین جهت از فعل ماضی استفاده می نماید. می گوید: «خدا ما را در جایهای آسمانی در مسیح عیسی نشانید » (رومیان ۸: ۳۰ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
۶ و با او برخیزانید و در جایهای آسمانی در مسیح عیسی نشانید.
تفسیر کاربردی
۶ خدا، نه تنها ما را از نظر روحانی زنده کرده است؛ بلکه ما را با مسیح درجایهای آسمانی به تخت سلطنت نیز نشانده است (مکاشفه ۳: ۲۱ را مشاهده کنید). پولس آنقدر از انجام این مطلب مطمئن است که این کار را امری انجام شده تلقی می کند و به همین جهت از فعل ماضی استفاده می نماید. می گوید: «خدا ما را در جایهای آسمانی در مسیح عیسی نشانید » (رومیان ۸: ۳۰ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
ترجمه قدیم
۷ تا در عالمهای آینده دولت بینهایت فیض خود را به لطفی که بر ما در مسیح عیسی دارد ظاهر سازد.
تفسیر کاربردی
۷ چرا خدا ما را بلند می کند ودر مسیح می نشاند؟ جواب این است: تا در عالمهای آینده دولت بی نهایت فیض خود را به لطفی که برما در مسیح عیسی دارد ظاهر سازد. او این کار را به خاطر این می کند که دیگران و آیندگان بدانند که او چه محبّت عظیمی دارد و به این وسیله آنها نیز نجات پیدا کنند.
۷ تا در عالمهای آینده دولت بینهایت فیض خود را به لطفی که بر ما در مسیح عیسی دارد ظاهر سازد.
تفسیر کاربردی
۷ چرا خدا ما را بلند می کند ودر مسیح می نشاند؟ جواب این است: تا در عالمهای آینده دولت بی نهایت فیض خود را به لطفی که برما در مسیح عیسی دارد ظاهر سازد. او این کار را به خاطر این می کند که دیگران و آیندگان بدانند که او چه محبّت عظیمی دارد و به این وسیله آنها نیز نجات پیدا کنند.
ترجمه قدیم
۸ زیرا که محض فیض نجات یافته‌اید، بوسیله ایمان و این از شما نیست بلکه بخشش خداست،
تفسیر کاربردی
۸ اینک به یکی از مهمترین قسمتهای کتاب مقدس می رسیم. در این آیه دو کلمۀ بسیار مهم به چشم می خورد: فیض و ایمان. فیض همان هدیۀ نجات خداست که به طور مجانی به توسط عیسی مسیح در اختیار ما قرار داده شده است و ما می توانیم آن هدیه را به وسیله ایمان به دست آوریم. ایمان آوردن به این معنی نیست که ما عمل ایمان را انجام می دهیم، بلکه به این معنی است که با ایمان دریافت می کنیم. ایمان خود، هدیۀ خداوند است و به توسط شنیدن کلام خدا ایجاد می گردد (رومیان ۱۰: ۱۷). ما نمی توانیم که ایمان را به دست بیاوریم. بنابراین، از این آیه مشخص می شود که « نجات» هدیۀ خداست و ما کاری نکرده ایم و نمی توانیم کاری کنیم که خود را مستحق دریافت هدیۀ نجات نماییم.
از این امر متوجۀ یک نکتۀ دیگر نیز می شویم و آن فرق اساسی مسیحیت با ادیان دیگر است. ادیان و مذاهب دیگر تعلیم می دهند: « اگر از شریعت و احکام دینی پیروی کنید، رضایت خدا را به دست خواهید آورد. فقط کافی است که کارهای خوب بکنید ونجات خواهید یافت.» آنها می گویند که ذات گناه آلود بشر با پیروی از نکات شریعت و انجام کارهای دینی پاک خواهد شد ولی این باورها صحیح نمی باشند. زیرا که درون ما با توسل به اعمال ظاهری پاک نخواهد گردید. مهم نیست که چه قدر کارهای خوب انجام می دهیم، تا زمانی که درون ما پاک نگردیده است، نزد خدا مقبول واقع نخواهیم شد و تا زمانی که باطن ما ناپاک است، رضایت خدا را به دست نخواهیم آورد (غلاطیان ۲: ۱۵-۱۶؛ و تفسیر آن را و همچنین در مقالۀ عمومی: « طریق نجات» را مشاهده کنید).
۸ زیرا که محض فیض نجات یافته‌اید، بوسیله ایمان و این از شما نیست بلکه بخشش خداست،
تفسیر کاربردی
۸ اینک به یکی از مهمترین قسمتهای کتاب مقدس می رسیم. در این آیه دو کلمۀ بسیار مهم به چشم می خورد: فیض و ایمان. فیض همان هدیۀ نجات خداست که به طور مجانی به توسط عیسی مسیح در اختیار ما قرار داده شده است و ما می توانیم آن هدیه را به وسیله ایمان به دست آوریم. ایمان آوردن به این معنی نیست که ما عمل ایمان را انجام می دهیم، بلکه به این معنی است که با ایمان دریافت می کنیم. ایمان خود، هدیۀ خداوند است و به توسط شنیدن کلام خدا ایجاد می گردد (رومیان ۱۰: ۱۷). ما نمی توانیم که ایمان را به دست بیاوریم. بنابراین، از این آیه مشخص می شود که « نجات» هدیۀ خداست و ما کاری نکرده ایم و نمی توانیم کاری کنیم که خود را مستحق دریافت هدیۀ نجات نماییم.
از این امر متوجۀ یک نکتۀ دیگر نیز می شویم و آن فرق اساسی مسیحیت با ادیان دیگر است. ادیان و مذاهب دیگر تعلیم می دهند: « اگر از شریعت و احکام دینی پیروی کنید، رضایت خدا را به دست خواهید آورد. فقط کافی است که کارهای خوب بکنید ونجات خواهید یافت.» آنها می گویند که ذات گناه آلود بشر با پیروی از نکات شریعت و انجام کارهای دینی پاک خواهد شد ولی این باورها صحیح نمی باشند. زیرا که درون ما با توسل به اعمال ظاهری پاک نخواهد گردید. مهم نیست که چه قدر کارهای خوب انجام می دهیم، تا زمانی که درون ما پاک نگردیده است، نزد خدا مقبول واقع نخواهیم شد و تا زمانی که باطن ما ناپاک است، رضایت خدا را به دست نخواهیم آورد (غلاطیان ۲: ۱۵-۱۶؛ و تفسیر آن را و همچنین در مقالۀ عمومی: « طریق نجات» را مشاهده کنید).
ترجمه قدیم
۹ و نه از اعمال تا هیچ‌کس فخر نکند.
تفسیر کاربردی
۹ پولس بار دیگر همان مطلب را تکرار می کند که ما با تکیه براعمال خودمان، قادر به دریافت نجات نمی باشیم. هیچ کس نمی تواند اظهار کند که: «من با انجام این کار خوب و آن عمل نیکو، رضایت خدا را به دست آورده ام و به بهشت وارد خواهم شد». فقط به وسیلۀ ایمان به عیسی مسیح و پذیرفتن هدیۀ نجات اوست که قادر خواهیم بود رضایت خدا را به دست آورده وارد ملکوت آسمان گردیم. او با قربانی شدن در راه گناهان مان ما را فدیه نمود. او به عوض ما جان سپرد و به این ترتبیب بهای تقصیرات ما را پرداخت. اینک اگر به او ایمان بیاوریم او گناهان ما را خواهد بخشید و ما را نجات داده نزد خدا عادل و پاک خواهد نمود (رومیان ۳: ۲۲-۲۴، ۸: ۱ و تفسیر آن را مشاهده کنید). فقط پس از آنکه به وسیلۀ عیسی پاک گشتیم، خدا ما را به عنوان فرزند خود می پذیرد. پس چگونه می توان پاک شده، نزد خدا حاضر شویم، به وسیلۀ ایمان آوردن به مسیح.
۹ و نه از اعمال تا هیچ‌کس فخر نکند.
تفسیر کاربردی
۹ پولس بار دیگر همان مطلب را تکرار می کند که ما با تکیه براعمال خودمان، قادر به دریافت نجات نمی باشیم. هیچ کس نمی تواند اظهار کند که: «من با انجام این کار خوب و آن عمل نیکو، رضایت خدا را به دست آورده ام و به بهشت وارد خواهم شد». فقط به وسیلۀ ایمان به عیسی مسیح و پذیرفتن هدیۀ نجات اوست که قادر خواهیم بود رضایت خدا را به دست آورده وارد ملکوت آسمان گردیم. او با قربانی شدن در راه گناهان مان ما را فدیه نمود. او به عوض ما جان سپرد و به این ترتبیب بهای تقصیرات ما را پرداخت. اینک اگر به او ایمان بیاوریم او گناهان ما را خواهد بخشید و ما را نجات داده نزد خدا عادل و پاک خواهد نمود (رومیان ۳: ۲۲-۲۴، ۸: ۱ و تفسیر آن را مشاهده کنید). فقط پس از آنکه به وسیلۀ عیسی پاک گشتیم، خدا ما را به عنوان فرزند خود می پذیرد. پس چگونه می توان پاک شده، نزد خدا حاضر شویم، به وسیلۀ ایمان آوردن به مسیح.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر