تفسیر کاربردی اعمال فصل ۲
۱۶-۲۱ سپس پطرس برای اینکه ماجرا را برای یهودیان توضیح دهد، از یوئیل نبی در عهد عتیق نقل قول آورد (یوئیل ۲: ۲۸-۳۲).
عبارت روزهای آخر (آیۀ ۱۷) به معنی دوره زمانی میان ظهور او در آن دوره و بازگشتن در پایان جهان می‌باشد. خدا از زبان یوئیل نبی فرمود: «از روح خود بر تمام بشر خواهم ریخت» (یعنی بر تمام ایمانداران به مسیح)، بر ایمانداران یهودی و غیریهودی، « بر دختران و پسران و تمام غلامان و کنیزان ایماندار» (آیۀ ۱۸).
یوئیل همچنین نوشت که همراه با آمدن روح‌القدس، نشانه‌های دیگری نظیر نبوت، رویا و خواب نیز دیده خواهد شد (آیۀ ۱۷). صحبت کردن به زبانها و ترجمه آنها نوعی نبوت است (اول قرتنیان ۱۴: ۵ مشاهده شود). آیات طبیعی نیز وجود خواهد داشت نظیر: عجایب از بالا در افلاک و از پایین در زمین (آیۀ ۱۹). یوئیل نوشت: خورشید به ظلمت مبدل می‌گردد (آیۀ ۲۰). در روزی که عیسی بر روی صلیب جان سپرد، تاریکی تمام زمین را فرو گرفت از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر (مرقس ۱۵: ۳۳). در این نوع تاریکی ماه همچون خون سرخرنگ به نظر می‌رسد (در روزی که عیسی جان سپرد ماه کامل بود).
اما در آیۀ‌های ۱۹ و ۲۰، خدا توسط یوئیل نبی به طور خاص در مورد انقضای عالم و در مورد آن روز عظیم مشهور خداوند سخن گفت، یعنی هنگامی که مسیح بار دیگر خواهد آمد تا همه انسانها را داوری کند. آن روز مطمئنا روز داوری خواهد بود. اما پیش از آن زمان، این روزهای آخر یعنی روزهای کنونی برای هر که نام خداوند را بخواند (آیۀ ۲۱) روزهای نجات خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر