تفسیر کاربردی قرنتیان دوم فصل ۱۳

  
گفتار پایانی (۱۳: ۱-۱۰)
۱ در این قسمت رساله، پولس رسول آخرین هشدارها را به قرنتیان می‌دهد. زمانی که پولس به قرنتس آید، او متخلفین و ناتوبه کاران را تنبیه خواهد کرد. در عین حال، او به اتهامات واهی گوش نخواهد کرد. او تهامات بدون شاهد و دلیل را قبول نخواهد کرد به گواهی دو سه شاهد، هر سخن ثابت خواهد شد (تثنیه ۱۹: ۱۵؛ متی ۱۸:۱۶).
هر کس که صحبت مدعی را تایید کند شاهد محسوب نخواهد شد. شاهد عینی آن کسی است که مطلبی را با چشمان خود دیده باشد و یا سخنی را با گوش خود شنیده باشد. آن کسانی که بدون شنیدن و یا دیدن ماجرایی، از شاکی طرفداری کنند شاهد محسوب نشده بلکه بهتان زده یا نمامی (سخن چینی) می‌کنند (رومیان ۱: ۲۹-۳۰؛ دوم قرنتیان ۱۲: ۲۰ را مشاهده کنید).
نه تنها، شاهد باید خود به چشم موضوعی را دیده و یا با گوش خود سخنی را شنیده باشد، بلکه شهادت شاهدان بایستی هماهنگ بوده، خالی از ضد و نقیض باشد. اگر گواهی شهود با یکدیگر تفاوت داشته باشد، اتهام وارده را نمی‌توان اثبات کرد. همیشه این احتمال وجود دارد که شهود بر علیه شخصی همدست شده باشند و جهت محکوم ساختن فرد ایمانداری، شهادت دروغ بدهند (مزمور ۲۷: ۱۲؛ مرقس ۱۴: ۵۵- ۵۶؛ اعمال ۶: ۱۲-۱۳ را مشاهده کنید). اغلب شهود کذبه‌ای که بر علیه ایمانداران شهادت می‌دهند خود از اعضای کلیسا می‌باشند و اینها به کلیسا بزرگترین لطمه ها را وارد می‌آورند.
۲ پیشتر از این پولس هشدار داده بود که به مجرد آمدن به قرنتس، متخلفین و کسانی را که حاضر به توبه نباشند تادیب خواهد کرد. اینک پولس به قرنتیان هشدار نهایی می‌دهد.
خدا به گناهکاران و ناتوبه کاران فرصت توبه و بازگشت می‌دهد، ولی خدا برای همیشه منتظر توبۀ آنان نخواهد ماند.
۳ قرنتیان از پولس می‌خواستند که با ارائه مدرک و دلیل، رسالت خود را به آنها ثابت کند. در جواب این سخنان، پولس می‌گوید: «بسیار خوب، به شما ثابت خواهم کرد! اگر زمانی که به قرنتس آمدم شما را هنوز در گناه بیابم. آنگاه خواهید دید که مسیح اختیار و قدرت تنبیه کردن شما را به من بخشیده است! آنگاه خواهید دید که من واقعا رسول مسیح هستم!
۴ زمانی که مسیح بر صلیب جان می‌داد، ظاهرا ضعیف به نظر می‌رسید. ولی عیسی مسیح، به قوت خدا، از میان مردگان قیام کرد و اکنون با قوت خدا زنده است و سلطنت می‌کند. به همین شکل، هر چند پولس رسول در ظاهر ضعیف می‌نماید، ولی او نیز با قوت خدا زندگی و خدمت کرده، با قوت خدا فرستاده شده است (رومیان ۶: ۵-۸؛ غلاطیان ۲: ۲۰). در ابتدای امر، پولس در ضعف و ترس و لرزش بسیار به نزد قرنتیان آمد (اول قرنتیان ۲: ۳؛ دوم قرنتیان ۱۰: ۱). ولی اینک پولس آماده است که با قوت خدا به نزد آنان سفر کند!
اگر پولس امروز به کلیسای شما بیاید، چه خواهد یافت؟ رویۀ پولس رسول نسبت به کلیسای شما چگونه خواهد بود؟ آیا او با چوب به نزد شما خواهد آمد یا با محبت و روح حلم؟ (اول قرنتیان ۴: ۲۱).
۵ ما مسیحیان، باید همواره خود و زندگی شخصی خود را مورد تفتیش و بازرسی قرار دهیم (اول قرنتیان ۱۱: ۲۸ را مشاهده کنید). آیا خادمی امین و وفادار هستیم؟ پولس می‌گوید: خود را امتحان کنید که در ایمان هستید یا نه؟ آیا ثمرات ایمان در زندگی ما مشخص است؟ آیا عیسی مسیح را در زندگی خود تجربه می‌کنیم؟ و یا اینکه در آن امتحان مردود می‌شویم؟ بایستی همیشه از خود اینگونه سوال کنیم.
ولی واقعیت تکان دهنده این است که به عوض آنکه خود را امتحان کنیم، برادر خود را مورد بازرسی قرار می‌دهیم! به جای آنکه به گناه خود دقت کرده، خطاهای خود را اعتراف کنیم، در پی دیدن گناهان برادر خود می‌باشیم! خود را «پاک» شمرده، برادر و خواهر را «خطاکار» قلمداد می‌کنیم. به خاطر داشته باشیم که این عمل ما گناه و تخلفی بس عظیم است!