عیسی پای شاگردانش را می‌شوید (۱-۱۷)
۱ یوحنا در بابهای ۱۳-۱۷ شام آخر عیسی با شاگردانش و تعلیم او را در حین شام و بعد از آن توصیف می‌کند. این شام مصادف با عید فصح بود که در مرقس ۱۴: ۱۲-۲۶ شرح داده شده است.
در این اولین آیه از باب ۱۳، یوحنا بازگو می‌کند که عیسی دانست که ساعت او برای رحلت فرا رسیده است و اینکه بزودی نزد پدر باز خواهد گشت، به همان جایی که تعلق داشت (آیۀ ۳). وی خاصان خود را یعنی شاگردانش را در این جهان محبت نمود. اکنون وی می‌رفت که توسط مرگش نهایت محبت خود را نشان دهد. یعنی وی می‌رفت تا به ایشان نشان دهد که آنان را بطور کامل و بی حد و مرز دوست می‌دارد.
۲ یهودا قبلا با رهبران یهود توافق کرده بود که عیسی را تسلیم کند. بنابراین در جستجوی فرصت بود تا او را بدست آنان سپارد (مرقس ۱۴: ۱۰-۱۱).
۳ با وجود اینکه عیسی در آستانه بازداشت و اعدام قرار داشت، می‌دانست که خدا همه چیز را به دست او داده است (یوحنا ۳: ۳۵؛ ۱۷: ۲ و تفسیر آنها مشاهده شود). وی پسر خدا بود، از سوی خدا آمده بود، و اینک به نزد او باز می‌گشت (یوحنا ۱۶: ۲۸). او اقتدار کامل خدا را داشت. با این حال قصد داشت که همچون یک خدمتکار عمل کند: یعنی قرار بود که پای شاگردانش را بشوید.
۴-۵ لوقا نوشته است که در حین شام آخر، شاگردان عیسی در مورد اینکه چه کسی بزرگتر از سایرین است، بحث می‌کردند (لوقا ۲۲: ۲۴). لذا عیسی با سرمشقی که به ایشان داد، نشان داد که نباید در طلب مقام ریاست باشند، بلکه برعکس باید در صدد این باشند که خدمت کنند. وی به ایشان فرمود: «من در میان شما چون خادم هستم» (لوقا ۲۲: ۲۷).
سپس برای اینکه به ایشان نشان دهد که برای مخدوم بودن نیامده بلکه برای خدمت کردن (مرقس ۱۰: ۴۵)، پای ایشان را شست. وی صورت غلام را پذیرفت (فیلیپیان ۲: ۵-۷ و تفسیر آن مشاهده شود).
بر طبق رسم یهود، حتی پست ترین غلام هم نمی‌بایست نعلین ارباب خود را بگشاید. بدینسان عیسی پست ترین نوع خدمت را برای شاگردانش انجام می‌داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر